Main Menu

കഥ

ആത്മാവിലെ നൊമ്പരച്ചിരി

സായാഹ്നം വാര്‍ദ്ധക്യത്തിന്റെ ആലസ്യത്തില്‍ അനുനിമിഷം തളര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന വെയിലിന്റെ ഇളം ചൂടേറ്റു നില്‍ക്കുന്ന തണല്‍മരങ്ങളുടെ വിളറി വീണ നിഴലില്‍ ചവിട്ടി റോഡിന്റെ അരികു പറ്റി തന്റെ സന്തതസഹചാരിയായ ഊന്നുവടിയും കുത്തി ഒരു ഫക്കീറിനെപ്പോലെ പ്രശാ ന്തഗംഭീരനായി അദ്ദേഹം നടന്നു. ആ വന്ദ്യവയോധികനെ അനുഗമിക്കാന്‍Read More

സ്വയം ഭു

സ്വപ്നങ്ങളിൽ മാത്രം വരാറുള്ള ഒരാളാണ് അമ്മ എന്ന് ഡോക്ടറോട് പറയാനാവില്ലല്ലോ. വഴിയിൽ കാത്തുനില്ക്കുന്ന, ചിറകിനടിയിൽ വച്ച് കൊണ്ട് പറക്കുന്ന, മുഖമില്ലാത്ത അമ്മ..

സ്വർഗ്ഗവാതിൽ

ആകാശമാകെ പൂത്തിരി വിതറിയപോലെ മിന്നി തിളങ്ങുന്ന നക്ഷത്ര ജാല ങ്ങൾ. ഞാനും അപ്പനും നക്ഷത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ അൽപ നേരം ഒളിച്ചു കളിച്ചു. തങ്ങളിലേക്ക് അടുത്ത് വരുന്ന തീ ഗോളങ്ങൾ, ഉൽക്കകൾ, അവ യിൽ നിന്നെല്ലാം വഴുതി മാറി ഞങ്ങളുടെ ആത്മാക്കൾ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി.

കഥയറിയാത്ത എഴുത്തുകാരന്‍

നിന്നോട് അത്ഭുതം തോന്നുന്ന ഒരു കാര്യം പറയുവാനുണ്ട്. ധാരാസ്‌നാനം ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു മനുഷ്യനെ കാണാനില്ല. കുളിച്ചുകൊണ്ട് നില്ക്കു മ്പോള്‍ അയാള്‍ അപ്രത്യക്ഷനാകും. എന്നാല്‍, ഏറെ നേരത്തിന് ശേഷം വീണ്ടും അതേ സ്ഥാനത്ത് തന്നെ പ്രത്യക്ഷനാകും.

പുരസ്കാരം

സാഹിത്യലോകത്തെ ജ്വലിക്കുന്ന നക്ഷത്രം - സര്‍വ്വതാ സഹപാഠിയും അയല്‍വാസിയുമായ പാര്‍ത്ഥസാരഥിയുടെ രചനകളുടെ നിലവാരത്തി ന്റെ ഏഴയലത്തുപോലുമെത്താന്‍ തന്റെ സൃഷ്ടികള്‍ക്കാവുന്നില്ല ല്ലോ എന്ന ചിന്ത വീണ്ടും മനസ്സിനെ മഥിച്ചു തുടങ്ങിയതോടെ ...