പുതിയ വീടുകൂടിയതിന്റെ ഇരുപത്തിനാലാം നാള്‍ ദാസേട്ടന്‍ യാത്ര പറഞ്ഞു. പതിവു പോലെ കുറേ പുസ്തകങ്ങളും അച്ചാറ്, കൊണ്ടാട്ടം, ഉപ്പിലിട്ടത്, ഉണക്കമീന്‍ , ചെമ്മീന്‍ പൊടി എന്നിവ ഭദ്രമായി കടലാസു പെട്ടിയിലാക്കി ചൂടിക്കയറുകൊണ്ട് വരിഞ്ഞുകെട്ടി, തോര്‍ത്തെടുത്ത് മുഖം തുടച്ച്  ചെറുതായൊന്നു തേങ്ങി. കാലങ്ങളായി പതിവുള്ള ശീലമായതിനാല്‍ ഞാന്‍ എന്നെ കഠിനമായി നിയന്ത്രിച്ചു. എത്ര പറഞ്ഞാലും കേള്‍ക്കാത്ത ആ മനസ്സിനോട് ഇനിയും തര്‍ക്കിച്ചിട്ടെന്തു കാര്യം? ‘ദേവൂട്ട്യേ ഞാന്‍ പോട്ടെ..’ ‘ഇനീം പോവ്വാണോ?’ ‘നിര്‍ത്താനാവുന്നില്ല ദേവൂ.. ഓരോ തവണ വരുമ്പളും മനസോണ്ട് നിരീക്കും, ഇക്കുറി മടക്കല്ല്യാന്ന്.. നാല്‍പ്പദീസം കഴിയുമ്പൊളക്കത്തിനും മനസങ്ങ്ട് മാറും…’ ‘അപ്പൊ അവഡെ വല്ല ഒളിസേവീം ണ്ടോ?’ ‘ഈ ജന്‍മത്തില്‍ ഞാന്‍ വേറൊരുത്തിയെ തൊട്ടിണ്ടാവോ ന്റെ ദേവൂ.. ആട്ടെ, ഇക്കുറി കാര്യം നടന്നല്ലോ? സംശയല്ല്യ, ആങ്കുട്ടി തന്നെ..’ ‘മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശീം ആയപ്പളാ ഇനിയൊരു പേറ്?’ ‘നിന്നെക്കണ്ടാ ഇപ്പഴും എന്റെ മോളാന്നേRead More